Kunnen mensen met verlamde benen binnenkort opnieuw lopen dankzij een ruggenmergoperatie?

Waar komt dit nieuws vandaan?

Een Pools onderzoeksteam is erin geslaagd om een 38-jarige man, die volledig verlamd was aan de onderste ledematen, opnieuw te doen lopen met een steunkader. De man raakte ernstig gewond na een aanval met een mes, waarbij zijn ruggenmerg zo goed als doorgesneden werd.

De onderzoekers namen hersencellen weg van de man via een openschedeloperatie, waarbij ze een luikje van de schedel oplichtten. Het gaat om de hersencellen die instaan voor de interpretatie van geuren. Van deze zogenaamde olfactorische cellen is bekend dat ze een rol spelen bij de regeneratie van gekwetste zenuwcellen: ze helpen gekwetste uitlopers van zenuwcellen herstellen.

De onderzoekers kweekten deze reukcellen in het laboratorium. Daarnaast namen ze zenuwvezels weg uit een been van de man. Vervolgens werd een rugoperatie uitgevoerd, waarbij de neurochirurg de gekweekte hersencellen injecteerde in de beide stompen van het doorgesneden ruggenmerg, die tegelijkertijd verbonden werden door middel van de zenuwvezels uit het been. Vijf maanden na de ingreep had de man weer gevoel in zijn benen en na 19 maanden verbeterde zijn rompstabiliteit en kon hij zijn benen opnieuw bewegen. Dankzij zeer intensieve revalidatie kan hij vandaag stappen met een steunkader. De bevindingen werden in een vakblad gepubliceerd (1) en vervolgens werd er uitvoerig over bericht in de media.

Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?

Het gaat om één man. Dit betekent dat het een anekdotisch verslag is dat, hoewel veelbelovend voor deze patiënt, moet herhaald worden bij andere slachtoffers alvorens uitspraken te kunnen doen over de mogelijke hulp bij andere mensen met verlamde benen. De man herwon gevoel in zijn benen en kan stappen met steun, maar het herstel werd vooralsnog niet vastgesteld voor zijn inwendige organen (blaas, darmen), noch voor zijn potentie. Bovendien was een operatie van de hersenen nodig, om hersencellen weg te nemen, wat niet zonder risico is.Tegen de verwachtingen in had deze operatie geen invloed op zijn reukvermogen. Er werden verder geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld.

Conclusie

Deze neurochirugische ingreep is zeker hoopvol voor één man. Of hieruit een behandeling zal kunnen ontwikkeld worden die ook andere mensen met verlammingsverschijnselen kan helpen, is vandaag onmogelijk te zeggen. De resultaten moeten in verder onderzoek kunnen herhaald worden.