Nee, stijging incidenten met bleekwater komt niet doordat mensen er van drinken
Oostenrijkse onderzoekers kwamen tot de bevinding dat laboratoriummuizen gemiddeld 900 in plaats van 800 dagen leefden wanneer ze een supplement spermidine toegediend kregen in de voeding (1). Op zoek naar een verklaring hiervoor, schotelden ze het goedje voor aan ratten die ze eerst een extra portie zout hadden gegeven. Normaal zou dit de bloeddruk van de ratten verhogen, doch spermidine hield dit effect tegen.
Om na te gaan of spermidine ook bij mensen een effect heeft, analyseerden ze de resultaten van een Italiaanse voedselenquête. Hieruit bleek dat mensen die veel volkorenproducten gebruikten (rijk aan spermidine) ook een lagere bloeddruk hadden.
Vanuit wetenschappelijk standpunt zijn er twee belangrijke redenen waarom bovengenoemde onderzoeken niet toelaten te besluiten dat spermidine het leven van de mens verlengt. Enerzijds baseert het onderzoek zich op proefdieren, en anderzijds kijkt men in het onderdeel bij mensen niet naar de levensduur, maar naar de bloeddruk.
Een probleem bij onderzoek op proefdieren is dat de resultaten zelden toepasbaar zijn op mensen. Minder dan 10% van zogenaamd veelbelovende bevindingen bij proefdieren leiden tot concrete medische toepassingen (2). De tweede beperking van het spermidine-onderzoek is dat de gebruikte argumentatie slechts een onrechtstreeks verband legt tussen spermidine en langer leven. Zelfs als de voedselenquête correct het gebruik van volkorenproducten zou weergeven, blijft de vraag of het vermeende effect te danken is aan de hoeveelheid spermidine die in deze producten zit. En zelfs als de bloeddruk van de deelenemers aan de enquête lager lag bij diegenen die veel volkorenproducten gebruikten, is het nog niet bewezen dat ze hierdoor ook langer leven.
De onderzoekers van deze studie gaan te kort door de bocht wanneer ze in de titel van hun artikel in het gerenommeerde tijdschrift Nature stellen dat spermidine levensverlengend werkt.