Wat weten we hierover?
Reeds in 2007 stelden het AICR (American institute of cancer research) en Wereldkankeronderzoeksfonds (WCRF) in een gemeenschappelijke rapport dat hoge innames van calcium (> 2000 mg/dag) de kans op prostaatkanker zouden kunnen verhogen. Sindsdien is dit door verschillende onderzoeksgroepen verder onderzocht en zijn er nieuwe meta-analyses gepubliceerd. De resultaten van de verschillende onderzoeken zijn niet eenduidig: bepaalde onderzoeken tonen geen verband aan maar gemiddeld gezien is er wel een licht positief verband tussen de inname van calcium en zuivel en de kans op prostaatkanker. Opmerkelijk was het resultaat van een studie die aantoonde dat er geen verband is met volle melk, maar wel met zuivel in het algemeen. Het verband tussen calcium en prostaatkanker blijkt ook het sterkst bij prostaatkanker in het beginstadium. Of er een verband is tussen calciumsupplementen en de kans op prostaatkanker is niet duidelijk (2,3).
Het AIRC en het Wereldkankerfonds brachten in 2014 een update van hun rapport uit. Ook zij besluiten op basis van de beschikbare onderzoeken dat de kans dat calcium of melk prostaatkanker veroorzaakt, eerder beperkt is. Voor calcium is het bewijs voor een verband met prostaatkanker in vergelijking met het rapport van 2007 minder sterk geworden (4).
Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?
Het onderzoek naar calcium en prostaatkanker is vooral gebaseerd op studies waarbij grote groepen mensen gedurende langere tijd gevolgd worden. Dit type onderzoek is zeer geschikt om een verband aan te tonen tussen calcium en prostaatkanker maar kan geen oorzakelijk verband aantonen. Ook andere factoren kunnen een invloed hebben op het resultaat. Zo is uit studies gebleken dat mensen die melk drinken over het algemeen gezonder leven en zich meer laten screenen op prostaatkanker waardoor deze in een vroeger stadium wordt ontdekt (3). Door statistische technieken tracht men de invloed van deze verstorende factoren weg te nemen maar dit lukt nooit helemaal. We kunnen op basis van deze opvolgonderzoeken niet besluiten dat er een bewijs is dat calcium prostaatkanker veroorzaakt, wel wordt er gesproken over ‘aanwijzingen’.
Het AIRC/WCRF maakt bij het bespreken van de verschillende risicofactoren een onderscheid tussen factoren waarvoor er sterke aanwijzingen zijn en factoren waarvoor er beperkte aanwijzingen zijn dat ze de kans op prostaatkanker verhogen. Zowel calcium als melk worden in de laatste groep geplaatst. Dat betekent dat er slechts beperkte aanwijzigingen zijn dat een hoge inname van calcium en zuivel de kans op prostaatkanker zouden verhogen (4).
Conclusie
Calcium en zuivel mijden in je voeding om prostaatkanker te voorkomen is niet zinvol. Meer onderzoek is nodig om aan te tonen dat calcium een invloed heeft op het ontstaan van prostaatkanker.
(3)Rohrmann, S; & Van Hemelrijck, M. (2015). The Association of Milk and Dairy Consumption and Calcium Intake With the Risk and Severity of Prostate Cancer. Curr Nutr Rep (2015) 4:66–71. DOI 10.1007/s13668-014-0106-2
(4)World Cancer Research Fund International/American Institute for Cancer Research Continuous Update Project Report: Diet, Nutrition, Physical Activity, and Prostate Cancer. 2014. Available at: www.wcrf.org/sites/default/files/Prostate-Cancer-2014-Report.pdf
