Waar komt dit nieuws vandaan?
In Engeland worden kinderen op de leeftijd van 4 – 5 jaar en op 10 – 11 jaar gewogen door de schoolverpleegkundige, die de gegevens nauwkeurig bijhoudt en doorgeeft aan een nationaal register. Overgewicht is een belangrijk probleem bij kinderen. In het schooljaar 2012 – 2013 was één op drie 10- en 11-jarigen te dik tot veel te dik. Omdat ouders een belangrijke rol spelen in het bijsturen van gewichtsproblemen bij kinderen, wilden onderzoekers weten of ouders ook beseffen of hun kind al dan niet te dik is. Ze stuurden vragenlijsten naar een grote groep ouders van lagere schoolkinderen, waarin ze vroegen hoe de ouders het gewicht van hun kind inschatten: ondergewicht, normaal gewicht, overgewicht of zwaarlijvig.
De antwoorden werden vervolgens vergeleken met de resultaten van de metingen op school (1). Daaruit bleek dat 68% van de ouders het gewicht van hun kind in de juiste categorie had geplaatst. Minder dan 1% overschatte het gewicht van het kind, maar 31% onderschatte het en vulde in dat het kind een gezond, normaal gewicht had, of zelfs ondergewicht, terwijl het in werkelijkheid te dik of zelfs zwaarlijvig was. Van de 369 kinderen met obesitas, bleken slechts 4 ouders dat ook te beseffen. Deze kinderen werden meestal wel als te dik gezien, maar zelden als echt zwaarlijvig. Ouders die het gewicht van hun kind onderschatten waren vaker zwart, Aziatisch, mannelijk en woonachtig in sociaal minder aantrekkelijke buurten.
De onderzoekers waarschuwen dat ouders beter gesensibiliseerd moeten worden over gewichtsproblemen bij hun kroost. Dikke kinderen worden later vaak dikke volwassenen, met een hele rits gezondheidsproblemen.
Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?
Slechts 15% van de aangeschreven ouders vulden de enquête in (2.976 respondenten), waardoor de studieresultaten niet representatief zijn voor de Londense buurt waar het onderzoek gevoerd werd. Wat de enquête niet bevroeg, was het gewicht van de ouders, wat een gemiste kans is. Overgewicht is vaak een familiaal probleem.
Dat overgewicht bij kinderen sterk onderschat wordt door de ouders, kan ook te maken hebben met de omgeving: als meer kinderen te dik zijn, lijkt dat wel de nieuwe norm. Het inschatten van lichaamsgewicht bij kinderen is moeilijker dan bij volwassenen. De eenvoudige BMI-formule (gewicht in kg delen door lengte in het kwadraat) volstaat niet, omdat kinderen nog groeien. Gezondheidswerkers gebruiken aangepaste formules in functie van de lengtepercentielen. Op internet vind je handige tests om de BMI van kinderen zelf te berekenen (2).
Conclusie
Nogal wat ouders zijn geneigd het gewicht van hun kind te onderschatten, dat toont deze studie. Een goed beeld hebben van het gewicht van je kind is nochtans belangrijk om eetgewoonten bij te sturen. Hoe vroeger dat gebeurt, hoe kleiner de kans op overgewicht op volwassen leeftijd.
http://www.nhs.uk/news/2015/03March/Pages/Parents-fail-to-spot-that-their-kids-are-obese.aspx
