Waar komt dit nieuws vandaan?
Onderzoek naar de effecten van het microbioom (o.a. alle bacteriën die in de darm leven) is populair, vooral studies die zoeken naar impact van het microbioom op overgewicht. In deze internationale studie, deels gesponsord door bedrijven die het microbioom in kaart willen brengen, wilden onderzoekers weten in hoeverre onze darmbacteriën een impact hebben op buikvet (1). Daartoe verzamelden ze stoelgangstalen van meer dan 300 Britse tweelingparen met gemiddelde leeftijd 65 jaar. Door het opsporen van genetisch materiaal van bacteriën in de stoelgang, leert analyse van stoelgangstalen ons iets over de samenstelling van de darmflora. Daarnaast werden ook substanties afgescheiden door bacteriën die een rol spelen in de vetvertering. Darmbacteriën helpen bij de vertering van voedingsstoffen. Bepaalde van deze bacteriële substanties zouden een rol spelen bij de vertering van vet en de stapeling ervan in het lichaam.
De onderzoekers vonden een verband tussen het voorkomen van bepaalde bacteriële substanties en de aanwezigheid van buikvet bij de deelnemende tweelingen. Omdat de bacteriën aangetroffen in de stoelgangstalen weinig overeenkomsten vertoonden bij de tweelingen, konden ze ook besluiten dat genen slechts een minieme rol spelen in de samenstelling van de darmflora.
Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?
Deze studie toont vooral aan dat er nog veel onderzoek nodig is om de impact van het darmmicrobioom op de aanwezigheid van buikvet te begrijpen. In totaal worden 102 bacteriële substanties met buikvet in verband gebracht. Of de aanwezigheid van de overeenkomstige bacteriën oorzaak zijn van waar vet zich opstapelt in het lichaam, kan deze studie niet aantonen. Wat ontbreekt om de studie te verfijnen, is informatie over de eetgewoonten van de deelnemers.
De studie vindt weinig overeenkomst in darmbacteriën tussen leden van een tweeling, wat wijst op een beperkte genetische invloed.
Verschillende bedrijven zoeken manieren om door darmbacteriën te beïnvloeden (bijv. met probiotica) overgewicht te bestrijden. Deze studie hoort in dit rijtje thuis. Tot nog toe heeft dergelijk onderzoek weinig opgeleverd, tenzij theoretische kennis.
Wie geen buikvet wil, let best op zijn voeding en tracht voldoende te bewegen.
Conclusie
Onderzoekers vonden weinig overeenkomsten tussen samenstelling van stoelgangstalen van tweelingen, wat erop wijst dat het microbioom (darmflora) weinig genetisch bepaald is, maar vermoedelijk vooral met voeding samenhangt. Ze vonden ook een verband tussen bepaalde bacteriesoorten (102) en buikvet, maar het is niet duidelijk of dit verband enige betekenis heeft.
