Is drinkbaar goud geneeskrachtig?

Waar komt dit nieuws vandaan?

De antieke Chinezen geloofden dat het doorslikken van lang houdbare substanties zoals jade, vermiljoen of goud hun houdbaarheid overdragen aan degene die het goedje drinkt. Goud werd als zeer krachtig gezien, omdat het een niet-roestend kostbaar metaal is. In de traditionele Chinese geneeskunst werden gouden munten meegekookt met de rijst om goudmoleculen toe te voegen aan het water. Tot op vandaag gebruiken diverse natuurgeneeswijzen ‘goudwater’ of colloïdaal goud (microscopische gouddeeltjes in gedistilleerd water) in de behandeling van lichamelijke en geestelijke aandoeningen, hoofdzakelijk chronische ziekten, waaronder kanker, reuma, chronische vermoeidheid, maar ook zwaarlijvigheid, chronische pijn, menopauzeklachten, impotentie, ouderdomsvlekken, enzovoort. Colloïdaal goud wordt verder ingezet tegen depressies en bij verslaving. Kortom, een wondermiddel.

Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?

Colloïdaal goud is geen geneesmiddel. Het is een oplossing waarbij slechts enkele nanopartikeltjes verdeeld worden in water. Colloïdaal goud mag niet verward worden met goudzouten, die soms gebruikt worden voor hardnekkige reumatoïde artritis wanneer andere middelen falen. Goudzouten zijn wel geneesmiddelen met soms vrij ernstige nevenwerkingen.

De effecten van colloïdaal goud zijn tot nu toe nooit onderzocht bij mensen. Ook over goud als vervoermiddel voor kankermedicijnen is weinig bekend. Goud op zich is niet giftig, maar of goudpartikeltjes helemaal zonder risico zijn, is nog de vraag.

Een klein flesje colloïdaal goud, te koop aangeboden op internet, kost al gauw 50 euro. De werking is nihil.

Conclusie

Colloïdaal goud, dat zijn enkele microscopische goudpartikeltjes opgelost in water, wordt verkocht voor behandeling van uiteenlopende aandoeningen en als verjongingselixir. Helaas werd dit dure product nooit getest bij mensen. Goud spreekt vooral tot de verbeelding.