Waar komt dit nieuws vandaan?
Dat de media overdreven positief reageren op de studie (1), heeft te maken met het persbericht dat de Amerikaanse universiteit waar de onderzoekers werken, uitstuurde. Daarin stellen ze dat de nieuwe bevindingen in muizen kunnen leiden tot het terugdraaien van het verouderingsproces ‘van een 60-jarige naar een 20-jarige’. Op zijn minst misleidend en ook zeer voorbarig, want het gaat om een onderzoek bij proefmuizen, niet bij mensen, en over de verouderingsprocessen die plaatsvinden in hun spiercellen. Wanneer muizen verouderen, werken de energiecentrales in de spiercellen (mitochondriën) minder goed. Je kan het vergelijken met een accu die met de jaren aan efficiëntie inboet. De onderzoekers wilden uitzoeken hoe dat komt. De energiecentrales van de cellen bevatten stukjes genetisch materiaal dat instructies draagt voor eiwitten die nodig zijn om de centrale draaiende te houden. Spiercellen van oudere muizen bevatten minder van deze noodzakelijke eiwitten, omdat het genetisch materiaal in de energiecentrales zelf minder actief wordt. Dat is een gevolg van de verminderde concentratie van een chemische substantie, NAD+. Door aan proefmuizen NAD+ toe te dienen, draaien de energiecentrales opnieuw op volle toeren.
Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?
De onderzoekers hebben een stof ontdekt, NAD+, die een rol speelt in het sputteren van de energiecentrales (mitochondriën) in de spiercellen van oudere proefmuizen. Ze vonden ook dat toedienen van deze substantie de energiecentrales opnieuw kan aanzwengelen. De wetenschappers concludeerden dat de spiercellen van 22 maanden oude proefmuizen weer werken als die van 6 maanden oude muizen na behandeling met NAD+. Omdat spierkracht vermindert met het ouder worden, zou je verwachten dat de spierkracht van de behandelde muisjes weer toenam na behandeling met NAD+, maar dat bleek niet het geval. Dat betekent dat nog andere onbekende factoren een rol spelen in het verouderingsproces van muize-spiercellen of dat de behandeling niet lang genoeg werd volgehouden.
Conclusie
Veroudering is een zeer complex proces. Deze studie legt één schakel bloot in het verouderingsproces van spiercellen bij proefmuizen en toont hoe daarop kan ingegrepen worden. Dit leidde echter niet tot herwonnen spierkracht. Het antiverouderingseffect speelt dus enkel in de cellen een rol, maar was niet uitwendig zichtbaar. Bovendien kunnen resultaten van dierexperimenten niet zo maar getransponeerd worden naar de mens. Een manier om het verouderingsproces terug te draaien, zit er nog niet in.
