Op kleinkinderen passen kan nog steeds enkel door grootouders jonger dan 65 jaar
Dit nieuws is gebaseerd op een experimentele studie waaraan verschillende Europese universiteiten, waaronder de Universiteit van Utrecht, deelnamen (1). De idee was nagaan of je aan iemands zweet emoties kan ruiken. Daartoe werd een experiment opgezet met studenten: 9 mannen en 35 vrouwen. De mannen, van gemiddeld 22 jaar, kregen 3 films te zien: een angstige film, een neutrale film en een film over warme vriendschap die gelukkige gevoelens oproept. De mannen, die 2 dagen voor iedere film geen alcohol dronken, geen knoflook noch uien aten, niet overdreven hadden gesport noch seks hadden gehad, kregen okselcompressen opgekleefd waarmee hun zweet werd opgevangen. Dit werd vervolgens ingevroren. De heren vulden ook lijsten in over wat ze gevoeld hadden tijdens de 3 films. De verzamelde ingevroren compressen werden vervolgens ontdooid, in stukjes gesneden en in flacons gebracht. Elk flacon werd gedurende vijf seconden onder de neus van 35 vrouwelijke studentes gehouden. Zij waren verbonden met een elektromyogram, een toestelletje dat de spiercontracties in het aangezicht registreert. Dat objectiveert welke aangezichtsspieren samentrekken, wat een idee geeft of een geur eerder een glimlach dan wel een grimas uitlokt.
Uit alle verzamelde gegevens concludeerden de onderzoekers dat vrouwen die waren blootgesteld aan zweetgeur van gelukkige mannen vaker een glimlach, en dus een gelukkig gevoel kregen in vergelijking met de blootstelling aan zweet van 'neutrale' of 'angstige' mannen. Dit doet vermoeden dat mensen chemische signalen (feromonen) uitzenden die informatie geven over hoe ze zich voelen en dat gelukkige gevoelens in zekere zin 'besmettelijk' zijn.
We kunnen verschillende bedenkingen maken bij deze experimenten. Het gaat om een klein experiment, waarbij enkel vrouwen worden blootgesteld aan zweet van mannen en niet omgekeerd. Het is dus niet duidelijk of de vaststellingen ook omgekeerd opgaan. Ruiken aan een staal zweet is nog wat anders dan een reële situatie waarin mensen elkaar ontmoeten. De evaluatie van spiertrekjes in het aangezicht vertalen naar gevoelens van geluk, is ook een grote stap.
Over de overdracht van zogenaamde feromonen via zweet en de invloed ervan op omstaanders is al veel inkt gevloeid, maar dit werd tot nog toe amper aangetoond bij mensen. Het blijft hypothetisch.
Deze studie laat niet toe te concluderen dat je gelukkige gevoelens bij een ander kan ruiken, noch dat dergelijke gevoelens aanstekelijk werken.