Veroorzaakt wielrennen dan toch geen seksuele problemen?

Waar komt dit nieuws vandaan?

Amerikaanse onderzoekers van de Universiteit van Californië rekruteerden via Facebook 3.932 sportieve mannen van 18 jaar en ouder om deel te nemen aan een uitgebreide enquête over de impact van hun sport (fietsen, lopen of zwemmen) op hun seksueel functioneren en urineren (1). Niet-sporters werden uitgesloten, evenals lopers en zwemmers die ook regelmatig fietsen. De deelnemers werden in drie groepen ondergebracht: intensieve fietsers (sinds minstens 2 jaar minstens 3 keer per week meer dan 40 km fietsen), minder intensieve fietsers en niet-fietsers (lopers en zwemmers). De derde groep fungeerde als controlegroep.

Alle deelnemers vulden een uitgebreide, gevalideerde vragenlijst in over hun seksueel en urinair functioneren. Daarnaast ook algemene informatie over hun levensstijl en gewicht. De fietsers werd in detail gevraagd naar het type zadel, de houding op de fiets, het dragen van een fietsbroek en het aandeel rechtopstaand fietsen (en danseuse).

De analyse toont dat seksuele problemen, prostaat- of plasproblemen niet vaker voorkwamen bij de bevraagde fietsers in vergelijking met lopers en zwemmers. De fietsers klaagden wel vaker van een voos gevoel in de genitale streek en zadelpijn. Deze klachten waren minder aanwezig bij mannen die fietsbroeken droegen.

Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?

De studie-opzet kan niet bewijzen dat fietsen geen seksuele of plasproblemen kan veroorzaken, maar de resultaten wijzen toch in de richting dat fietsen waarschijnlijk weinig impact heeft op het seksleven. Wat de resultaten mogelijk kan beïnvloed hebben, is dat alle deelnemers vooraf wisten wat de bedoeling was van de vragenlijst. Het zou dus kunnen dat fietsers met seksuele klachten bewust niet deelnamen aan dit onderzoek.

De onderzoekers vermelden nog dat de vele voordelen van fietsen voor de gezondheid zeker niet opwegen tegen de zadelpijn en andere ongemakken in de genitale streek. Het gebruikte type zadel gaf geen significante verschillen, het al dan niet dragen van een fietsbroek wel.

Een groter risico voor fietsers zijn ongevallen. 

Conclusie

Uit een grootschalige enquête blijkt dat wielrenners die minstens 3 keer per week meer dan 40 km fietsen, niet meer seksuele problemen, prostaat- of plasklachten hebben dan mannen die lopen of zwemmen. Hiermee is echter niet bewezen dat intensief fietsen geen seksuele of prostaatproblemen kan veroorzaken. Om dat zeker te weten, is een ander type onderzoek nodig.