Waar komt deze bewering vandaan?
De vaccins zouden voor een ongeziene stijging – tot 3.000% – van het aantal miskramen zorgen. (1-3). De auteurs berekenden dit cijfer aan de hand van meldingen in een Britse databank (MHRA Yellow Card Scheme). Die databank tracht ongewenste effecten na vaccinatie te monitoren.
Eind januari telde die databank 6 gemelde miskramen, tegen begin juni stond de teller op 187. De auteurs besluiten dat het aantal miskramen in deze periode dus 30 keer zo groot geworden is, of gestegen is met 3.000% (1). Duizelingwekkende cijfers, maar werden ze wel correct geïnterpreteerd?
- (1) The Daily Expose. (2021, 16 juni). MHRA Data shows a 3016% increase in number of women who’ve lost their unborn child as a result of having the Covid Vaccine.
- (2) Margaret Taylor, The True Defender. (2021, 9 juni). 920 Women Lose Their Unborn Babies After Getting Vaccinated.
- (3) The Standard. (2021, 14 april). Two pregnant women have miscarriage after vaccination.
Hoe moet je dit nieuws interpreteren?
Foute interpretatie
Bij de interpretatie van deze cijfers liepen twee belangrijke dingen mis:
Eerst en vooral is een stijging in absolute cijfers niet onlogisch. Bij het begin van de vaccinatiecampagne was het totale aantal vaccinaties slechts een kleine fractie van wat het nu is en zwangere vrouwen vormden op dat moment slechts een kleine minderheid van het totale aantal. Door enkel te kijken naar de absolute cijfers van een bepaalde gebeurtenis, zal je voor zowat elke gebeurtenis een stijging zien. Wellicht is ook het aantal auto-ongevallen na vaccinatie gestegen, of het aantal mensen dat na vaccinatie door de bliksem getroffen werd. Simpelweg omdat er nu eenmaal meer mensen gevaccineerd zijn. Wil je het aantal miskramen en een eventuele stijging ervan correcter inschatten dan zou je het aantal miskramen steeds moeten bekijken in functie van het aantal gevaccineerde(n) (vrouwen) (4-6).
Ten tweede moeten we bij dergelijke databanken over ongewenste effecten ook steeds in acht nemen dat deze meldingen niet noodzakelijk iets zeggen over de oorzakelijkheid van een verband met de vaccins. Gemiddeld eindigt zo’n 25% van alle zwangerschappen jammer genoeg in een miskraam. Een miskraam na vaccinatie is dus wellicht eerder een spijtig toeval dan een ongewenst effect van de vaccins (4-6).
Hoe moet het dan wel?
Om op een correcte manier na te gaan of er werkelijk een toename is in het aantal miskramen, zou je moeten nagaan of er in de periode waarin gevaccineerd werd in totaal meer miskramen zijn dan in een vergelijkbare periode waarin niet gevaccineerd werd in de voorgaande jaren. Momenteel ligt het aantal gemelde miskramen niet hoger dan wat verwacht wordt (4-6).
Ook een studie in de New England Journal of Medicine toont aan dat er geen reden is tot paniek en dat het aantal miskramen na vaccinatie binnen de verwachtingen ligt. Bij een kleine 4.000 gevaccineerde zwangere vrouwen werden tijdens het verloop van de studie 104 miskramen vastgesteld (2,6%). Wanneer we enkel kijken naar vrouwen die gevaccineerd werden tijden het eerste trimester – waarin de kans op een miskraam het hoogst is – had 8,4% een miskraam (96 miskramen op 1.132 vrouwen).
Voor beide percentages moeten we er rekening mee houden dat niet alle vrouwen al bevallen waren bij het einde van de studie. De cijfers kunnen dus nog licht oplopen, al is de kans dat het verderop in de zwangerschap nog misloopt veel kleiner. Als de cijfers al een onderschatting zijn, dan is deze wellicht beperkt (7).
Conclusie
Het is logisch dat er meer gemelde miskramen zijn na vaccinatie wanneer er meer mensen gevaccineerd worden. Het aantal gemelde miskramen ligt niet hoger dan voor de start van de vaccinaties. Een miskraam gemeld na vaccinatie is niet hetzelfde als een miskraam door vaccinatie. Een oorzakelijk verband is er niet. Aangezien 25% van alle zwangerschappen jammer genoeg in een miskraam eindigt, gaat het wellicht om een ongelukkig toeval.
