Blogpost over zwangere arts die een miskraam kreeg na haar coronavaccinatie is fout
Wetenschappers nodigden 17 fitte studenten, 9 vrouwen en 8 mannen, met gemiddelde leeftijd 21 – 22 jaar, uit in een labo waar ze gevraagd werden om een bepaalde oefening, namelijk het onderbeen 200 keer optillen, zo snel en krachtig mogelijk uit te voeren (1). Doel was nagaan of er verschillen zijn tussen mannen en vrouwen in snelheid, kracht en uithoudingsvermogen waarmee de oefening werd uitgevoerd. Voor de metingen werden allerlei sensoren aan de kuitspier bevestigd.
Bij de vrouwen ging het iets trager en met minder kracht dan bij de mannen, maar na afloop van de test vertoonden ze minder vermoeidheidsverschijnselen: 15% minder afname in piekkracht tijdens de oefening. Daaruit besloten de wetenschappers dat de vrouwen in deze proef een beter uithoudingsvermogen hadden.
Het gaat om een zeer kleine studie met slechts 17 studenten en er werd slechts één spier (de kuitspier) getest. Dergelijk resultaat kan dus niet veralgemeend worden, niet binnen de jonge leeftijdsgroep, laat staan binnen de algemene populatie. Het gaat bovendien om een proefopstelling die niet kan vergeleken worden met een reële situatie. Er wordt slechts één spier op de proef gesteld, een situatie die je niet kan vergelijken met lopen. In zo’n kleine groep is ook niet duidelijk in hoeverre vermoeidheid, koffieconsumptie, eerdere activiteiten of andere factoren de resultaten hebben beïnvloed. Hoe kleiner de groep, hoe groter de impact van dergelijke verstorende omgevingsfactoren. Overigens ontwikkelden de vrouwen minder kracht en minder snelheid, maar ze waren ook kleiner en lichter dan de mannelijke deelnemers.
Een kleine studie waaraan 17 studenten deelnamen, vindt dat de kuitspieren van de 9 vrouwen iets minder snel vermoeid raakten dan de 8 deelnemende mannen, wat zou kunnen wijzen op een iets beter uithoudingsvermogen van vrouwen. Deze studie is echter zo beperkt, dat er helemaal geen conclusies kunnen getrokken worden.