Waar komt dit nieuws vandaan?
Veel prostaatkankers groeien erg traag, zodat het soms volstaat om ze actief op te volgen (met regelmatige controles van de PSA-waarde in het bloed) en pas in te grijpen als de kanker groter wordt. Onderzoekers van Oxford University coördineerden twee studies over prostaatkanker om uit te zoeken of mannen die kiezen voor een actieve opvolging in plaats van een prostaatoperatie of bestraling sneller doodgaan (1). In een tweede studie werd ingezoomd op levenskwaliteit, plasproblemen en erectiestoornissen (2). Meer dan 80.000 mannen zonder prostaatklachten werden uitgenodigd om deel te nemen en kregen een PSA-test en bij afwijkende resultaat daarvan een prostaatbiopsie (afname van stukje prostaatweefsel voor microscopisch onderzoek). Daarvan kregen 2.664 mannen de diagnose gelokaliseerde (niet uitgezaaide) prostaatkanker en werden 1.643 mannen bereid gevonden om deel te nemen aan de eerste studie. Ze werden willekeurig verdeeld in 3 groepen: groep 1 werd actief opgevolgd, bij groep 2 werd de prostaat operatief verwijderd en groep 3 werd bestraald en vervolgens met hormoontherapie behandeld. Vervolgens werden ze 10 jaar opgevolgd en vulden ze regelmatig vragenlijsten in over hun levenskwaliteit. Iets meer dan de helft van de mannen die actief werden opgevolgd, waren binnen de opvolgperiode toch bestraald of geopereerd, al had men slechts bij 20,5% kankerprogressie vastgesteld. Van de groepen 2 en 3 vertoonde 8% kankerprogressie. Na 10 jaar was 1% van de mannen overleden, evenveel in de 3 groepen. Wat hun levenskwaliteit betreft, scoorden mannen die actief werden opgevolgd het best: 52% kon penetratieseks hebben in vergelijking met 12% van de geopereerde mannen en 22% van de bestraalde mannen. Bijna de helft van de geopereerde mannen kampte met ongewild urineverlies in vergelijking met 5 en 4% in respectievelijk de bestraalde en actief opgevolgde groep. Alle mannen waren in dezelfde mate tevreden over hun levenskwaliteit.
De onderzoekers besluiten dat mannen met beginnende prostaatkanker goed moeten nadenken over de voor- en nadelen van iedere behandeling en van actieve opvolging. De overlevingskansen zijn zeer goed en vergelijkbaar voor alle opties: slechts 1 op 100 mannen is na 10 jaar overleden.
Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?
Deze goed uitgevoerde studie vergelijkt de drie meest uitgevoerde therapeutische opties voor gelokaliseerde prostaatkanker. Chirurgisch verwijderen van de prostaat heeft duidelijk de meeste nadelen, maar ondanks dat lijken deze mannen ook best tevreden. Omgekeerd kiest een aantal mannen dat actief wordt opgevolgd op een gegeven moment toch voor een ingreep, zonder progressie van de tumor. Niet alle mannen kunnen leven met de idee dat ze een tumor hebben waaraan niets gedaan wordt, of ze worden de regelmatige controles (steeds stressmomenten) beu.
Het komt erop neer om je tijd te nemen om de voor jou beste keuze te maken. We beschikken over een uitstekende tool die helpt om hierin een goed doordachte beslissing te nemen: http://www.kuleuven.be/lucas/prostaatkanker/prostKBeh/pkbeh13.php
Het geruststellende aan dit onderzoek is dat weinig mannen sterven aan prostaatkanker, althans in de eerste 10 jaar.
Conclusie
Bijna alle mannen met gelokaliseerde, beginnende prostaatkanker overleven minstens 10 jaar. Ze hebben keuze tussen meerdere behandelingsopties, maar kunnen ook gewoon afwachten en zich actief laten opvolgen. Er bestaat een uitstekende online tool om daarbij te helpen. Opereren of bestralen is dus niet steeds nodig. Integendeel.
http://www.nhs.uk/news/2016/09September/Pages/invasive-early-prostate-cancer-treatments-not-always-needed.aspx
