Waar komt dit nieuws vandaan?
Een recent onderzoek keek of de samenstelling van een vermageringsdieet van belang is voor het effect ervan op het lichaamsgewicht (1). De onderzoekers vonden 48 wetenschappelijke studies die het effect van diverse vermageringsdiëten bestudeerden bij meer dan 7000 mensen. Door de samenstelling van het dieet in deze studies te vergelijken, berekenden ze of het ene dieet doeltreffender was om in gewicht af te vallen dan het andere. Dat bleek niet het geval te zijn: gemiddeld leidden alle vermageringsdiëten tot een gewichtsverlies van ongeveer 7 kg na een jaar.
Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?
De dieetindustrie vertegenwoordigt wereldwijd een miljardendollar business. Het komt er bij de aanbevolen vermageringsprogramma’s vooral op neer dat men het aantal verorberde calorieën moet verminderen. Deze calorieën komen in onze voeding vooral uit vetten (vlees, boter, snoep) en koolhydraten (brood, aardappelen). Sommige van de aanbevolen programma’s leggen de nadruk op het beperken van het gebruik van vet, terwijl andere eerder een beperking van koolhydraten promoten. De meeste programma’s moedigen ook aan om meer te bewegen en sommige koppelen er ook psychologische ondersteuning in één of andere vorm aan vast. Het Atkinsdieet bijvoorbeeld steunt vooral op een beperking van koolhydraten terwijl het Ornishdieet een vetarme voeding aanbeveelt. Het Weight Watchers-dieet gaat uit van een gebalanceerd evenwicht tussen vetten en koolhydraten.
Het gevonden gewichtsverlies van 7 kg na een jaar is het resultaat van de combinatie van een verminderde calorie-inname, meer lichaamsbeweging en psychologische ondersteuning. De auteurs van de hogergenoemde studie berekenden dat gemiddeld 2 kg van dit gewichtverlies te danken was aan een verhoogde lichaamsactiviteit en 1 kg aan de psychologische ondersteuning.
Opmerkelijk in deze studie was dat de mensen die aan de studies deelnamen na 12 maanden diëten terug 1 kilogram meer wogen dan na 6 maanden dieet, wat mogelijk te wijten was aan het feit dat het dieet geleidelijk minder strikt gevolgd werd. Mensen die willen vermageren hebben vermoedelijk blijvend aanmoediging nodig om het gevolgde dieet vol te houden, maar welk vermageringsdieet dit precies is, heeft blijkbaar weinig belang.
Sommige wetenschappers maken zich zorgen over eventuele ongewenste effecten van bepaalde eenzijdige diëten. Ernstige nevenwerkingen werden in deze studie evenwel niet gevonden, althans niet op korte termijn. Vergelijkende cijfers van de diverse vermageringsprogramma’s over het verloop van vele jaren zijn er niet.
Conclusie
Het gewichtsverlies dat iemand bereikt lijkt niet af te hangen van het type vermageringsdieet dat men volgt. Wie wil vermageren kiest daarom best een dieet dat hem het best ligt. De kans dat het dieet volgehouden wordt is daarmee groter.
