Waar komt dit nieuws vandaan?
Onderzoekers van de KU Leuven lieten 233 scholieren van gemiddeld 17 jaar, ongeveer evenveel meisjes als jongens en afkomstig uit 1 middelbare school, een uitgebreide vragenlijst invullen over emoties (1). De vragenlijsten gingen uitvoerig over het ervaren, omgaan en verwerken van in totaal 27 emoties, waaronder verdriet, angst, verveling, trots, geluk, ontgoocheling, enthousiasme, wanhoop, tevredenheid, dankbaarheid, schuldgevoel, irritatie, stress, schaamte, zich verrast voelen, afgrijzen, enzovoort.
Iedere vragenlijst behandelde een set van 9 emoties. Om de duur van emoties in te schatten, gaven de onderzoekers 2 verschillende instructies mee aan 2 groepen deelnemers. Aan de ene groep werd verteld dat een emotie stopt vanaf de eerste keer dat je merkt dat ze je niet meer hindert. Aan de tweede groep werd uitgelegd dat een emotie stopt zodra de gebeurtenis die de emotie heeft uitgelokt, verwerkt is. Bij alle deelnemers werd gepolst hoe ze een emotie verwerken: onder andere in hoeverre ze de emotie bleven 'herkauwen' en de gevolgen rationaliseren.
Analyse van de vragenlijsten bracht een aantal trends aan het licht: verdriet blijft veruit het langst hangen, terwijl emoties als schaamte, afgrijzen, angst, verrast zijn, verveling, zich betrokken voelen, opluchting en irritatie het snelst van de baan zijn. In vergelijking met emoties van korte duur werden de langdurige vaker uitgelokt door meer ingrijpende gebeurtenissen en langer 'herkauwd'. De verschillende omschrijving over het stoppen van een emotie, had geen impact op de resultaten.
Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?
Het gaat om een vrij kleine studiegroep (233 scholieren) van dezelfde leeftijd, met dezelfde achtergrond (zelfde middelbare school). Je kan de resultaten dus niet zo maar overdragen naar andere groepen in de samenleving, zoals bijvoorbeeld oudere volwassenen, werkende groepen, enzovoort.
Dat emoties die worden uitgelokt door ingrijpende levensgebeurtenissen langer duren, was te verwachten. De scheiding van je ouders heeft waarschijnlijk meer impact op je gevoelsleven dan pakweg je vervelen op een woensdagnamiddag. Dat verdriet veel langer duurt dan veel andere emoties, kan ook te maken hebben met de aard van de gebeurtenis. Als één van je vrienden verongelukt, ga je daar veel langer onder gebukt, omdat er geen oplossing aan is, en je door een langdurig verwerkingsproces moet. Dat 'je verrast voelen' of 'afgrijzen voelen' van korte duur zijn, ligt voor de hand.
Conclusie
De studie geeft enig inzicht over hoe lang emoties blijven hangen bij een groep adolescenten, maar verdere implicaties ontbreken.
