Wat weten we hierover?
Een tandimplantaat is een soort schroefje, meestal vervaardigd uit titanium, dat chirurgisch in het kaakbot wordt gebracht op de plek waar een tand ontbreekt. Dat gebeurt meestal onder plaatselijke verdoving. Het duurt enkele maanden vooraleer het implantaat goed is vastgegroeid. In de tussenperiode wordt soms een voorlopige uitneembare prothese voorzien, zeker als de tanden vooraan vervangen worden. Op het implantaat wordt een verbindingsstukje aangebracht dat boven het kaakbot uitsteekt. Het dient als steun voor een kroon of kunsttand die op dit verbindingsstuk wordt vastgeschroefd of gecementeerd.
Wanneer meerdere tanden naast elkaar of zelfs een hele tandenrij moeten vervangen worden, dan plaatst men slechts enkele implantaten waarop een hele constructie met kunsttanden wordt aangebracht. In zo’n geval kan men kiezen tussen vastzittende tanden of een uitneembare klikprothese die via drukknoppen op de implantaten vastklikt. Deze laatste optie vergemakkelijkt het poetsen.
Om een implantaat te kunnen plaatsen, is echter voldoende kaakbot nodig: de bothoogte moet minimaal 10 tot 11 millimeter bedragen, al zijn er vandaag ook implantaten van 6 millimeter hoogte die het volgens de eerste studieresultaten ook goed doen.
Implantaten worden nog maar zo’n 40 jaar geplaatst; daarom is het vandaag moeilijk te zeggen of ze levenslang meegaan. Belangrijk zijn niet roken en een goede mondhygiëne. Cariës en ontstoken tandvlees zorgen voor broeihaarden van bacteriën in de mond die na verloop van tijd het kaakbot rond het implantaat kunnen aantasten, waardoor het kan loskomen.
Een implantaat kan je niet afstoten, omdat het uit titanium bestaat.
Tandimplantaten zijn duur. Zonder tussenkomst moet je rekenen op zo’n 2.000 euro per implantaatgedragen kroon. Een klikgebit heb je vanaf zo’n 6.500 euro. Informeer steeds bij je ziekenfonds of je aanspraak kan maken op gedeeltelijke terugbetaling. Aan 70-plussers met een tandenloze onderkaak worden ze bijvoorbeeld terugbetaald.
Hoe moeten we dit nieuws interpreteren?
Een tandimplantaat is een alternatief voor de klassieke brug die op eigen tanden steunt. Een klassieke brug bestaat uit een volle kunsttand en aangrenzende holle kunsttanden die als hoezen over de naburige tanden worden geschoven om het geheel vast te zetten. Die naburige tanden moeten flink worden afgeslepen en soms ook ontzenuwd, want een nadeel is. In geval van een implantaat blijven de naburige tanden gespaard.
Een vaste of uitklikbare tandprothese zit vast en past goed aan, in vergelijking met een kunstgebit. Bijkomend voordeel is het verhemelteplaatje bij een uitneembaar kunstgebit, dat in geval van een implantaat grotendeels ontbreekt. Zo’n verhemelteplaat kan soms hinderen.
Voor het plaatsen van een implantaat moet er voldoende botweefsel aanwezig zijn. Dat wordt steeds nagekeken via een radiologisch onderzoek (Cone Beam CT-scan). Bij een beperkt bottekort kunnen botopbouwtechnieken worden aangewend, waarbij eigen bot van elders wordt weggenomen of kunstbot wordt gebruikt om het kaakbottekort aan te vullen. Bij belangrijk bottekort ziet men daar liever van af.
Implantaten worden afgeraden bij mensen die ooit bestraald werden in het hoofd-halsgebied en bij diegenen die bisfosfonaten slikken, dit zijn medicijnen die worden voorgeschreven aan mensen met osteoporose.
Tandimplantaten worden in België hoofdzakelijk geplaatst door paradontologen, stomatologen of tandartsen met een bijkomende opleiding.
Conclusie
Tandimplantaten vormen een interessant alternatief voor een klassieke brug voor wie tanden mist. Voorwaarde is wel dat je over voldoende kaakbot beschikt. Nadeel is de kostprijs.
